ασύμβατος

Αυτός που δεν μπορεί να συμβιβαστεί, να συνυπάρξει με κάποιον άλλον. α. φάρμακα. Δύο ή περισσότερα φάρμακα που δεν μπορούν να δοθούν μαζί γιατί οι ιδιότητες και η δράση τους δεν συμβιβάζονται ή ανταγωνίζονται μεταξύ τους, με αποτέλεσμα η επενέργεια του καθενός να εξουδετερώνεται ή να αλλοιώνεται ή να αυξάνει ακόμα περισσότερο εξαιτίας της παρουσίας των άλλων. α. ευθείες. Ευθείες στον χώρο που δεν βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο. Αν δύο παράλληλα επίπεδα περιέχουν τις δύο α., τότε η απόσταση μεταξύ τους είναι η πιο σύντομη απόσταση μεταξύ των σημείων των α.ε.

* * *

-η, -ο (Α ἀσύμβατος και αττ. ἀξύμβατος, -ον) [συμβαίνω]

νεοελλ.

1. χαρακτηρισμός βιολογικού στοιχείου σε συσχετισμό προς ορισμένο οργανισμό, στον οποίο αν χορηγηθεί, οδηγεί σε ανεπιθύμητες αντιδράσεις

2. «ασύμβατες ευθείες» — στην ευκλείδεια γεωμετρία, οι ευθείες που δεν είναι παράλληλες και δεν τέμνονται

αρχ.

1. αυτός που δεν συμβιβάζεται ή που δεν μπορεί να συνυπάρξει με άλλον

2. εκείνος που δεν οδηγεί σε συμβιβασμό ή συμφωνία

3. (για τραύμα) που δύσκολα θεραπεύεται.